Een goede grondwaterkwaliteit op langere termijn wordt - paradoxaal genoeg - niet bereikt door de normen die we nu hanteren. We beperken ons met de huidige normen tot de concentraties van verontreiniging in de bovenste meter van het grondwater. Ons grondwater wordt echter ook aangevuld door regenval. Met de neerslag zakt ook lichte vervuiling in de bodem mee naar beneden en komt in het grondwater terecht. Iedere regenbui zorgt zo weer voor een beetje meer vervuiling.

We weten dat chemische en microbiologische processen de vervuiling in het grondwater weer afbreken, maar we weten niet hoe lang dit proces doorgaat. In dit project onderzoeken we of er een moment komt dat de verontreiniging niet meer afbreekt. Dit zegt ons iets over de toename van de verontreiniging in de tijd. Deze informatie is belangrijk om mee te nemen als het gaat om strategisch grondwaterbeheer.

Er zijn geen instrumente beschikbaar waarmee grondwaterbeheerders de effecten van hun maatregelen op lange termijn kunnen inschatten. Juist om op termijn een goede grondwaterkwaliteit te waarborgen, is het nodig om te voorspellen welke maatregelen daaraan bijdragen of juist niet. Dit vooral in combinatie met de eerdergenoemde mogelijke grens aan de afbraak van verontreinigingen. In dit project breiden we de kennis uit en stellen we instrumenten beschikbaar om maatregelen te toetsen en beleid te bepalen.

Waterbeheerders krijgen door dit project meer inzicht in de langetermijnprocessen die een rol spelen bij de kwaliteit van het grondwater. Ze kunnen met de uitkomsten van dit project zelf de optelsom voor de verontreiniging maken en daarnaar handelen. Ze kunnen voorgenomen maatregelen toetsen op hun effect (met een instrument), voordat ze worden ingevoerd. Voor de beleidsvoorbereiding krijgen ze efficiënte beleidsstrategieën aangeboden.